Eerste bezoek uit Nederland

Al toen we naar Singapore vertrokken, was duidelijk dat onze geplande vakantie naar Indonesië met Ben er niet in zou zitten. Begin mei ging zijn conditie zó achteruit dat we bang waren dat hij ook niet meer naar Singapore kon komen en dat wij snel naar Nederland zouden moeten afreizen voor zijn afscheid. Gelukkig verbeterde zijn conditie en namen de klachten af (door goede zorgen van vrienden en/of pijnstillers en/of bestraling). Heel snel hebben we daarom een businessclass-ticket geboekt, zodat hij liggend hier naar toe kon komen en 27 mei konden we hem al afhalen op het vliegveld.

opa in de klas van Pim

We hebben een heerlijke, intensieve week gehad, waarin we ook nog van alles hebben gedaan. We zijn op het Marina Bay Sands gebouw geweest, vanaf waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. We konden ook even kijken bij het zwembad dat ze daar hebben gemaakt. Helaas mag je alleen in het zwembad als je in het hotel verblijft (met prijzen van enkele honderden dollars per kamer…), maar ook vanaf de kant ziet het er prachtig uit. Het lijkt alsof het zwembad op het randje van het dak is gebouwd, wat natuurlijk niet zo is; het water loopt wel tot aan de rand, waarna het dak een paar meter lager nog een paar meter doorloopt, maar het effect is er niet minder om.

zwembad van Marina Bay Sands

’s Avonds speelde de Lion King in Singapore, waar we ook naartoe zijn geweest. Prachtige musical met hele mooie kostuums en de jongens konden het prima volgen, ondanks dat het helemaal in het Engels was. Daan zat naast opa en vertaalde alles voor hem, mooi om te zien. Ben heeft ook erg genoten van de botanische tuinen, waar het Arboretum in Wageningen een beetje schril bij afsteekt. Jammer genoeg was er geen concert bezig; vaak zijn er op zondagen klassieke concerten, waar je naar kan luisteren vanaf een picknickkleedje op het gras. Daan en Pim hadden de week voordat Ben kwam, een rolstoelvriendelijke route uitgepuzzeld, die we helemaal hebben gelopen.

met zijn allen in de Botanic Garden

muziekpaviljoen in de Botanic Garden

Ben wilde heel graag een tropische regenbui meemaken en ook dat is gelukt; we hebben meer dan een uur moeten schuilen bij Boat Quay omdat het water als een waterval van de trappen liep en je de overkant van de weg niet eens meer kon zien door een regengordijn. Met de auto zijn we nog door Chinatown gereden en door Little India, waar we nog een hindoetempel hebben bezocht.

torentje van een hindoetempel

En natuurlijk hebben we veel gepraat, ondanks dat we elkaar zó goed kennen en de relatie gelukkig zo goed is dat we niets meer hoeven te bepraten. Alles hebben we nu ook al voor de uitvaart besproken, die hopelijk nog ver weg is. Ben kijkt enorm tevreden terug op zijn leven, wat voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen is, met alles wat hij al heeft meegemaakt. Zo blijkt maar weer dat de omstandigheden niet maken hoe gelukkig je bent, maar de manier waarop jij met die omstandigheden omgaat. Doordat hij zo tevreden is en zich ook al helemaal verzoend heeft met het feit dat hij niet lang meer te leven heeft, kunnen wij dat ook en kunnen we hier gemakkelijker de draad oppakken.

opa en Daan druk in gesprek