Karaoke in Singapore

In de (alweer!) twee jaar dat we in Singapore zitten, hebben we inmiddels al aardig wat feestjes gehad en veel erg gezellige mensen leren kennen. Na een bijzonder vermakelijk koninginnedagfeest op de Hollandse Club bleken er in dit clubje ook wat (wannabe) zangtalenten te zitten. Zo hebben we nog filmpjes (helaas niet geschikt voor publicatie) van prachtige optredens van niet nader te noemen personen met het nummer 'you give love a bad name' en natuurlijk het onvermijdelijke ‘Ich bin wie Du’ van Marianne Rosenberg. Wat ligt dan meer voor de hand in Azië dan een avondje karaoke in te plannen?

Na wat navraag bij Aziatische collega’s (we hadden wat twijfels over sommige clubs die wel heel louche leken) hadden we een ‘suite’ gehuurd bij een groot hotel aan Orchard Road. Eén hele verdieping was helemaal ingericht met karaokezaaltjes, varierend van een kleine met banken (die van ons) tot behoorlijk grote, compleet met podium. Alles was behoorlijk vol en het was prachtig om te zien hoe serieus (vooral Aziaten) op een stoel op het podium hun liedjes vertolkten.

 

 

 

Ons clubje van 12 had zich gelukkig al enigszins moed ingedronken bij Gerda en Alexander - die van hun drankvoorraad af moeten voor ze over anderhalve maand terug naar Nederland gaan -, want het is natuurlijk wel enigszins een uitdaging....

De muziekvoorraad bleek te bestaan uit een groot deel zeer onbekende en onuitspreekbare Chinese/Koreaanse nummers en veel  popnummers uit de jaren ’80 -’90 en soms nog wel daarvoor, maar dan wel met de meest waanzinnige clips in jaren ’80-stijl. Voor ons, als niet meer echt jong, natuurlijk een feest der herkenning!

Na een wat aarzelend begin (we probeerden nog echt goed te zingen) kwam de stemming  er goed in en hebben we in diverse samenstellingen (jongens vs meiden, maar ook gemengde duo’s) ons opperbest vermaakt. Het was natuurlijk vooral een zooitje ongeregeld bij ons en leek in niets op de keurige, serieuze optredens die we in de Aziatische zaaltjes zagen. Ook misten we enigszins de Hollandse meezingers zoals André Hazes, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen de dame van de bediening om 12 uur kwam zeggen dat dit ons laatste nummer was, waren we daar nog helemaal niet klaar voor.

Na dit zeer geslaagde onderdeel, hebben we nog enkele afzakkertjes gepakt in een zeer typische nachtclub, waar alles te koop lijkt, maar waar een fantastische band speelt. We waren het er allemaal over eens dat zij weliswaar beter zongen dan wij, maar dat dat misschien ook gewoon een kwestie van veel oefenen was. Misschien toch de volgende keer een zaaltje huren met podium en dan keurig op een stoel ‘echt’zingen?!

Mede mogelijk gemaakt door Tiger....