Taipusam – zo trots als een pauw

Vandaag was in Singapore een indrukwekkend, bijzonder en redelijk bizar hindoe-feest: Taipusam. Dit feest staat helemaal in het teken van boetedoening, een thema wat in bijna alle religies wel terugkomt. De vorm van boetedoening bij Taipusan is alleen behoorlijk heftig: één man uit de familie draagt tijdens dit ritueel een enorme stellage versierd met goud, zilver en pauwenveren of andere blingbling en trekt soms ook nog een karretje mee met beelden, melkkannen, bloemen en andere offers. Het bizarre is alleen dat deze stellages bevestigd worden met pinnen in het lichaam... En de karretjes worden niet met de hand voortgetrokken, maar door middel van haken die in de rug zijn bevestigd...

Ook Chinese hindoestaanse gelovigen lopen mee

Ik had er al wel eerder over gehoord, maar dacht er elk jaar pas aan als het al voorbij was. Nu ons laatste jaar Singapore is aangebroken, was dit echt een laatste kans. Ik was dus heel blij met de vraag van Loes, één van mijn wandelvriendinnen, om mee te gaan. Ik twijfelde eerst of het wel gepast zou zijn om hiervan foto’s te maken, maar volgens Loes was dit geen probleem.  En daar had ze gelijk in: de meeste mensen vonden het een eer om op de foto te gaan (een soort erkenning van het belang van het ritueel) en poseerden zelfs voor de foto.

Opperste concentratie en trots

De hindoe-gelovigen lopen op Taipusam van deSri Srinivasa Perumal tempel naar de Sri Thendayuthapani Tempel (ongeveer 4 km). In de eerste tempel vinden eerst zegeningen en reinigingen plaats en worden de mannen ‘volgehangen’ met haken, waarna de stellage wordt aangebracht. Sommige mannen droegen de stellage vooral op hun schouders en op een brede riem om hun middel. De echte ‘die-hards’ hadden echter geen riem om hun middel, maar lieten de stangen van toch wel een kleine centimeter doorsnee door hun buik en rug steken...

Citroenen worden meegedragen
om hun zuiverende werking

Ik had verwacht dat er een heel opgewonden sfeer zou hangen in de tempel, maar er heerste gek genoeg een soort vreemde rust (temeer daar er wel een enorm kabaal was van trommels en fluiten in een opzwepend ritme). De familie stond in alle rust om ‘hun’ man heen of hielpen met het aanbrengen van de stellage of haken. Het leek nog het meeste op het optuigen van een kerstboom..

Als een kerstboom die wordt opgetuigd

De mannen zelf vertrokken nauwelijks een spier, terwijl de ene stang na de ander of de ene haak na de ander in hun lichaam drong... Het indrukwekkendste en ook wel enigszins misselijkmakend was het doorboren van de wangen en de tong met een soort spies. Ik was blij dat ik het door het oog van de camera kon zien en het daardoor toch niet helemaal live zag. Naast mij stond de echtgenote van de man die gespiest werd rustig te glimlachen. Toen ik haar vroeg of ze geen plaatsvervangende pijn voelde zei ze vol trots dat hij dit al jaren deed en erg goed voorbereid was, door weken te vasten en te mediteren. Hij zou er nauwelijks iets van voelen...

zegeningen vooraf

de trots van de familie

Ook worden de mannen het hele jaar erna op handen gedragen en hoeven ze nauwelijks wat te doen, omdat zij al alle zonden op zich hebben genomen. Nou heb ik het hier ook bijzonder goed, maar ben ik heel blij dat ik daarvoor niet een tijd gespiest rond hoef te lopen!