woensdag 22 augustus 2012

Kleine kinderen worden groot

De eerste schoolweek zit er alweer op. Het is altijd even wennen, na zo’n lange zomervakantie om weer vroeg op te staan en ineens weer van alles te ‘moeten’, maar ook wel weer lekker, met alle vrienden weer zien en gewoon weer in het ritme. Pim gaat elke morgen blij naar groep 7 al mist hij Daan toch wel; voor hem is dit de eerste keer dat hij naar school gaat zonder Daan. Want Daan gaat nu natuurlijk naar de middelbare school! De Hollandse school heeft alleen een lagere school, zodat we voor de middelbare school hier uit moesten wijken naar een internationale school en dat is het United World College South East Asia (UWCSEA) geworden. Een hele leuke, maar ook enorme school met meer dan 4000 leerlingen. Het internationale systeem is ook wat anders dan het Nederlandse; de overgang van primary naar middle school is bijvoorbeeld van grade 5 (onze groep 7) naar grade 6. Daan is nu begonnen in grade 7, wat ook betekent dat hij bij lange na niet de jongste van de school is (ze beginnen al bij grade 1); hier dus geen brugpieper-syndroom!
Enorme school met heel veel faciliteiten
Maar de andere veranderingen zijn wel groot; de school ligt 6 km verderop, alle lessen zijn in het Engels, hij zit met meer dan 10 nationaliteiten in de klas, en .... hij moet een schooluniform aan.. Nu is dat in Singapore heel gewoon (ik denk dat de Hollandse school ongeveer de enige in Singapore is zonder schooluniform) en valt de kleding wel mee: een groene polo en een grijze bermuda. De bermuda is wel behoorlijk ouderwets van snit, een hoog bandplooimodel, maar met de polo eroverheen zie je er gelukkig niet zoveel van.

Het valt best mee, dat uniform...
Elke ochtend vertrekt hij nu om 7.15 (de school begint al om 8.10 uur!) met de fiets naar de bushalte 1 ½ km verderop en pakt dan de bus naar school, die er ongeveer 20 minuten over doet. In Nederland zou je zo’n stukje natuurlijk helemaal fietsen, maar fietsen over de meeste wegen is hier toch behoorlijk challenging; de auto’s rijden zo’n 70 km per uur over drie banen en zijn totaal niet gewend aan fietsers. Als je dan ook nog van de linker- naar de rechterbaan moet zien te komen op je fietsje ben je of erg stoer of een beetje levensmoe. Daan gaat dus maar bij de bus!
Toch maar niet doorheen fietsen..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten