Overstromingen in Cambodja

Zoals jullie in het nieuws waarschijnlijk hebben gezien zijn erop het moment zware overstromingen in Thailand, Vietnam en Cambodja. We hadden onze herfstvakantie naar Cambodja al geboekt zonder daar over na te denken. Toen Daan en Pim op het jeudjournaal zagen dat er toch wel erg veel water stond in Cambodja, hebben we nog maar even contact opgenomen met het hotel. Daar verzekerden ze ons dat het hotel hoog genoeg lag zodat het daar droog was en dat het water uit de hoofdstraat ook al weer weg was, zodat er geen problemen waren. Bij aankomst in Cambodja zagen we eerst alleen maar 1 groot meer, waaruit af en toe een hutje omhoog rees. Er bleek toch wel een landingsbaan te zijn, want we konden veilig landen en ook gewoon met droge voeten naar de aankomsthal lopen die er helemaal spic en span uitzag.

Lekker relaxed in de tuktuk

Cambodja is een vreselijk arm land, dat pas sinds een jaar of 10 zijn deuren wat open heeft gezet naar de buitenwereld. Voordat Pol Pot aan de macht kwam, was het een redelijk welvarend land, met een mooie hoofdstad die erg Frans leek met brede lanen, omzoomd door platanen. Na vier jaar Pol Pot en de Rode Khmer, die van Cambodja 1 groot concentratiekamp hebben gemaakt, was daar helemaal niets meer van over. Ruim een kwart van de bevolking, vooral de bovenlaag (eigenlijk iedereen die enige opleiding had gehad) is in enkele jaren systematisch uitgemoord. Het bizarre is dat het allemaal nog heel kort geleden is, nog maar dertig jaar...  De bevolking van Cambodja bestaat vooral uit vredelievende Boeddhisten mensen die zo ontzettend vriendelijk zijn dat het helemaal niet voor te stellen is dat juist daar zo’n genocide heeft plaatsgevonden.

monnikenwerk

Ondanks alle armoede zag Cambodja er wel schoon uit; mensen stapelen al hun spullen keurig netjes op op de paar vierkante meter in hun hutjes. Omdat het daarom heen ook vaak helemaal blank stond, moesten ze waarschijnlijk wel, maar toch. Mensen waren helemaal niet ontdaan door het hoge water; dit kwam hier elk jaar voor en hoorde er dus gewoon bij.Het leven ging dus overal gewoon door, ook al stond het water op de weg (en in veel hutjes) tot kniehoogte. De meeste huizen waren op palen gezet, zodat ze meestal droog bleven en de kinderen eronder gewoon konden zwemmen.

Sateetjes bakken met het water op kniehoogte

nog net droog

Er waren ook drijvende dorpen gebouwd op het meer, met alles in boten, van een school tot een kerk en van winkels tot kleine hutjes. Erg bijzonder! Natuurlijk proberen de mensen hier een paar dollar te vangen van de rijke toeristen die komen kijken; het meest bizarre voorbeeld vonden we wel een moeder die in een bootje rondvoer met haar peuter van hooguit 3, die een wurgslang om zijn nek had. Hopelijk had de slang net gegeten, maar het laat wel zien hoe wanhopig mensen zijn voor wat geld. Zo’n ervaringen maken dat je wel weer gaat relativeren en beseft hoe ontzettend goed wij het hebben. Ook de jongens waren erg onder de indruk.

Een heel dorp op het water

Handel drijven

hopelijk had de slang gegeten...