Ardy en ik waren natuurlijk ook jarig afgelopen oktober. Na wat getwijfel (je kijkt toch wat minder uit naar je verjaardag als je boven de 18 bent) besloten we het toch maar te vieren. Het was namelijk een bijzondere mijlpaal, zoals Pim zei: we vieren de vieren (we werden alletwee raar maar waar alweer 44). Onze kennissenkring begint hier ook al weer aardig uit te breiden en ondanks enkele afmeldingen, waren we zaterdagavond toch met bijna 25 mensen.
 |
| gezellig druk |
 |
| Ardy moest natuurlijk even dansen.. |
Het was een erg gezellige avond, waar al enigszins voorzichtig een beetje gedanst is en die einidgde met het altijd leuke intro’s raden. Aan dit spel hebben we goede herinneringen in Frankrijk, laat op de avond, na aardig wat wijn, bij het zwembad met Jaap, Camiel, Dees en Marjet.... Onze Belgische vrienden bleken hier erg goed in te zijn, hoewel sommige Nederlandse bands nooit tot bij onze zuiderburen blijken te zijn doorgedrongen. En ook hier in Singapore werd het laat met intro’s raden: om 3.30 uur zwaaiden we de laatste mensen uit in de taxi (die hier dan gewoon ook binnen 3 minuten is als je even belt, lang leve Singapore!). De volgende keer misschien toch maar proberen met “Ich bin wie Du” van Marianne Rosenberg wat meer mensen aan het dansen te krijgen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten