Afgelopen vrijdag
bleken we een public holiday te hebben in Singapore (Hari Raya oftewel het
offerfeest, wat iedereen natuurlijk wist), een lekker lang weekend dus! Ardy
was ook jarig en hij wilde als verjaardagscadeau het liefste gaan duiken. Na
wat heen en weer-bellen/mailen lukte het nog ook: we konden donderdagavond om
11 uur met de boot mee naar het Maleisische eiland Tioman, om daar in drie
dagen een PADI-certificaat open water proberen te halen. Ik ben (na 45 jaar)
nog steeds niet helemaal watervrij, dus leek me dit vooral een mooie
mannen-onder-elkaar-gelegenheid.
 |
| Zon en zee op Paya Beach, Tioman |
 |
| De duikschool bij Paya Beach |
Het weer was drie
dagen helemaal fantastisch met strakblauwe lucht en een lekker zeewindje,
hoewel Ardy, Daan en Pim daar niet heel veel van meekregen. De eerste dag was
meteen een zware dag binnen vol theorie: vijf hoofdstukken (gelukkig wel op
video) over alle risico’s van het duiken en alle voorzorgsmaatregelen die je
dus moet nemen. Alles was natuurlijk in het Engels, met ook nog best lastige
termen, dus vooral voor Pim best een uitdaging!
 |
| Lekker studeren op je vrije dag... |
 |
| Uitleg van Gregor |
Dag 2 en 3 waren
gelukkig praktijkdagen: eerst een ochtend in het zwembad met allerlei
oefeningen van duikbril vol laten lopen onder water en weer leeg ‘blazen’ door je neus tot drijven en ademen met
elkaars mondstuk. Alles verliep supergoed, zodat ’ s middags het open water op
het programma stond met 2 duiken vanaf een platform in zee.
 |
| Strak in het pak |
 |
| Oefenen in het zwembad |
 |
| En eindelijk de zee in voor het echte werk |
Ik had inmiddels al
2 boeken uitgelezen en dacht dat het misschien wel goed was om wat actiefs te
gaan doen en was ’s middags gaan snorkelen bij een rotspunt aan het strand.
Prachtige koralen en vissen, maar ook venijnige rotsen....
Toen ik
halverwege was dacht ik dezelfde weg terug te zwemmen langs de rotsen, waar de
meeste koralen zaten. Het tij kwam echter op en dus ook de golven en stroming.
Nadat ik een flinke slok zeewater naar binnen had gekregen en mijn duikbril
scheef op mijn gezicht stond dacht ik dat het beter was om ‘ even’ op een rots
mijn bril en snorkel weer recht te zetten – niet echt slim! Door de golven werd
ik tegen de rotsen aan gegooid en verloor ik mijn snorkel. Vervolgens hing ik
daar half tussen twee rotsen in en lukte het me niet meer om veilig terug te
zwemmen. Wat nu? Gelukkig waren er drie andere snorkelaars in de buurt die mij
zagen stuntelen, waarna een zeer aardige Franse man naar mij kwam gezwommen. We
besloten dat het beter was om over de rotsen terug te klimmen (wat ook niet
echt simpel was, want het was hoog en glad) naar het strand, wat me – met goede
hulp van de Fransman – uiteindelijk lukte. Poeh, wat was ik blij toen ik weer
op het strand stond, weliswaar vol schrammen en blauwe plekken maar verder
ongedeerd!
 |
| Lekker rustig |
De laatste dag
was voor mij een rustig boeken-leesdagje aan het strand en voor de mannen de
finale test: ’s morgens theorie-examen en ’s middags nog twee duiken in zee.
Supertrots zijn we vooral op Daan en Pim: Pim haalde maar liefst een score van
90%, waarbij Daan hem een deel van de vragen had voorgelezen, maar verder niet
had geholpen. Daan had zelfs een score van 98% (maar 1 vraag fout!), nog beter
dan Ardy die 96% haalde......
De
twee duiken in zee waren helemaal appeltje-eitje, hoveren, c.e.s.a., navigatie,
etc. maar wel een behoorlijke race tegen de klok: de boot naar het vasteland
vertrok om 16 uur terwijl de mannen pas om kwart over drie van zee terugkwamen.
Om kwart voor 4 stonden we, gedouched, bepakt en bezakt met de getekende
certificaten op de pier: helemaal gelukt! Nu kan het echte duikwerk beginnen!
 |
| Snel naar de pier voor vertrek |
 |
| Afscheid vanaf de boot |
