Australië – als een theezakje door het regenwoud

De noordoost-kust van Australië zag er weer compleet anders uit dan de plaatsen die we eerder hadden gezien met witte stranden met palmbomen, tropische planten á la Singapore en een dicht miljoenenjaren oud regenwoud (volgens de locals het oudste regenwoud ter wereld, maar ja, hoe bewijs je dat??). Dit regenwoud (Daintree forest) was onze eerste bestemming, waar we sliepen in leuke huisjes op een tropische fruit-boerderij. Onderweg passeerden we de Daintreerivier, 1 van de beste plekken om krokodillen te spotten. Veilig hoog en droog vanaf een boot hebben we ze ook echt gezien: een paar kleine jonkies en een flinke moeder-krokodil. Je zou denken dat je zo’n meterslang dier vrij simpel ziet, maar ze blijken echt enorm goed gecamoufleerd tussen boomstronken, modder in exact dezelfde kleur, en het water te liggen.

Crocodile Dundee & familie in de boot

Flinke dame, die we toch met moeite konden spotten

Deze zoutwaterkrokodillen kunnen echt gevaarlijk zijn; onze gids vertelde een hartverscheurend verhaal van een jongetje van 6 dat voor de ogen van zijn 8-jarig broertje 2 jaar geleden was verslonden door een krokodil, doordat ze op een niet-veilige plek aan het zwemmen waren. Met dit verhaal in ons achterhoofd hebben we daarna uitsluitend gezwommen op plaatsen die gegarandeerd krokodillen-vrij waren....

Echt niet doen dus!

Onderweg naar onze bestemming stuitten we nog op een Cassowary: een soort Krullevaar (je weet wel van Pluk van de Petteflet) in een felblauwe kleur. Hij probeerde de weg over te steken met zijn jong, maar durfde toch uiteindelijk niet, overdonderd door de aandacht van alle toeristen die foto’s probeerden te maken. Weer een dier om af te vinken!

Eerst heel veel bordjes onderweg

En daar liep er dan ook echt een!

Na een tropisch fruit-ontbijt hadden we een hele leuke excursie waarbij je, uiteraard goed vastgeklonken, via kabels tientallen meters boven de grond van boom naar boom kon slingeren. Ik had er zelf eerst nog wat bedenksels over, maar na aanmoediging van de super-enthousiaste gidsen heb ik het ook maar gewoon gedaan en het was geweldig! Echt voor je gevoel zo vrij als een vogeltje in een prachtige omgeving van eeuwenoude bomen, struiken, lianen en bloemen die er weer heel anders uitziet van bovenaf gezien.

zo vrij als een vogeltje

zelfs met tricks

Did it!!

Het Daintree forest ligt aan de Pacific Ocean met prachtige, maagdelijk-witte eindeloze stranden en een hele mooie blauwe zee. Helaas zaten in deze zee weer andere gevaarlijke beesten: kwallen die je dodelijk kunnen verwonden... We hebben daarom alleen maar over het strand gelopen en zijn ’s middags gaan zwemmen in een veilige - en ook schitterende- waterhole: een diep punt in 1 van de kreken in het regenwoud. Hier hing (volgens Pim) de leukste attractie van de vakantie: een touw aan een boom, waarmee je in het water kon slingeren als een soort Tarzan.

Droomstranden, maar niemand in zee...

me Tarzan, you Jane?

’s Avonds zijn we met een gids nog het regenwoud ingegaan. Onze gids wist echt veel te vertellen, van het materiaal waarmee de spin zijn web maakt (als de spin ons formaat zou hebben kon haar web een flink vliegtuig in de lucht tegenhouden), tot de jachtmethoden van slangen (ze kunnen uit de uitwerpselen op de grond uitmaken welk dier daar zit te slapen en waar het precies moet zitten). Gelukkig troffen we zelf weinig slangen onderweg (behalve 1 python op de weg, toe we alweer terugreden naar ons huisje), maar wel een paar mooie ‘draken’, vreemde hagedissen.

Allemaal beestjes

Na nog een paar laatste slingers aan het touw in de ochtend was het alweer tijd voor onze laatste bestemming: Palm Cove.