Op voor een Singaporees rijbewijs

In Singapore moet je, als je als buitenlander langer dan 1 jaar auto wil rijden, een Singaporees rijbewijs halen. Dit betekent gelukkig niet dat je opnieuw op moet voor een praktijkexamen, maar wel dat je een theorie-examen af moet leggen. We zijn inmiddels al een jaar hier in Singapore (de tijd vliegt!), zodat we hier ook aan moesten geloven.

Straatbeeld is ook net wat anders dan in Wageningen..

De regels zijn grotendeels hetzelfde als in Nederland, maar er zijn ook best nog wel wat verschillen (linksrijden en allerlei strepen op de weg die aangeven of je mag parkeren en/of stoppen). Wat verder niet meeviel was dat de manier van vragenstellen duidelijk anders is dan in Nederland; dingen die wij buitengewoon onbenullig vinden, worden hier gevraagd (bijvoorbeeld: hoeveel snelwegen heeft Singapore en wat is de exacte straf voor rijden onder invloed van alcohol?). Tel daarbij op dat het natuurlijk eeuwen geleden is dat we in Nederland ons theorie-examen hebben gehaald, en we hebben toch een uitdaging te pakken!

Niet alle vragen waren even moeilijk...

Bijna net zo lastig als het doen van het examen bleek echter het aanvragen van het examen. Je kon dat (heel klantvriendelijk) online doen, maar toen ik 1 keer het verkeerde nummer intikte werd ik uit het systeem gegooid en kwam er niet meer in. Toch maar langs het kantoor dus, ‘ even’ op een zaterdagochtend. Bij binnenkomst bleek al dat we niet de enigen waren; de wachtruimte zat bomvol met tientallen mensen. Na een nummertje te hebben getrokken was het wachten geblazen, waarbij het gevaarlijk was om even weg te lopen omdat de nummers in een onnavolgbare volgorde aan de beurt kwamen.

Natuurlijk in Singapore: safety first!

Na 2 uur (!) geduldig wachten, waarbij Daan en Pim natuurlijk iets minder geduldig waren, waren we aan de beurt. Nadat we bij het ene loket 4 handtekeningen hadden gezet, werden we via een soort geldautomaat en twee computers waar je alles zelf in moest vullen, maar waarbij wel per computer 1 persoon stond te helpen eindelijk zover dat we een datum konden kiezen voor het examen. Lang leve de Singaporese bureaucratie! Er was geen plek meer om alletwee tegelijk op te gaan, zodat Ardy 1 uur eerder mocht dan ik. En toen was het dus studeren geblazen... Met een geleend theorieboekje en met hulp van een website waarbij je alle vragen kon oefenen hoopten we het voldoende onder de knie te krijgen. Ard had als excuus dat hij veel op reis was en dus niet veel kon oefenen, maar ik had als ‘homemaker’ (eufemisme voor huisvrouw) natuurlijk geen enkel excuus om te zakken. Toen Ardy met een brede grijns op zijn gezicht uit het examenlokaal kwam met de score 50 vragen goed van de 50, werd de druk nog verder opgevoerd. Gelukkig viel het voor mij ook reuze mee en had ik er ook 50 goed. We hebben de rijbewijzen dus binnen en moeten ze alleen nog maar zien te houden. In Singapore werken ze namelijk al met een puntenrijbewijs, van 13 punten per jaar. Door het rood rijden wordt al beboet met 12 punten aftrek; nog een uitdaging dus!


Plaatje (rijbewijs dus!)