80% van de Singaporezen woont in hoge appartementen torens |
De A(ustralian) N(ew) Z(ealand) A(ssociation), waar we lid
van zijn voor Pim’s voetbal, organiseerde een excursie langs HDB-flats, een
mooie gelegenheid om hier meer over te weten te komen en van te zien. En het blijft fascinerend om te zien: in elk
land zijn de sociale woningbouwbuurten niet bepaald buurten zijn waar je graag
na 22 uur ’s avonds in je eentje over straat gaat. Maar in Singapore zijn dit superveilige,
schone buurten waar geen spoor van verpaupering te zien is. Hoe doen ze dit
toch?!
HDB "the Pinnacle@duxton"" met een 500 meter lange tuin op de met elkaar verbonden daken op de 50ste verdieping |
De sociale woningbouw in Singapore heeft al een lange
traditie, in de jaren ’30 werden al de eerste flats gebouwd; erg mooi in Art
Deco-style en nog niet echt hoog. Toen Singapore zelfstandig werd in de jaren
zestig was huisvesting één van de topprioriteiten en zijn er heel veel
HDB-complexen gebouwd. Voor mensen die gewend waren om samen met hun vee in een
houten hutje in een kampong (dorpje in een moeras) te wonen, was de overgang
naar hoogbouwflats natuurlijk enorm. Veel mensen zaten daarom ook niet echt te
springen om te verhuizen, ondanks dat de flats veel luxer waren dan de houten
hutjes, met stromend water in plaats van een waterpomp voor de hele kampong. Een
enorme brand in de kampongs (waarvan kwade tongen beweren dat die was
aangestoken) bracht daar echter verandering in. Duizenden mensen waren in één klap
dakloos en werden door de Singaporese overheid binnen 3 maanden in een nieuwe
flat gehuisvest. Hiermee waren de
Singaporezen ‘om’ en vertrok iedereen massaal naar een flat. Sommigen nog wel
met hun varkens, die elke avond dan wel
8 trappen af en op gesjouwd moesten worden om ‘uitgelaten’ te worden...
Vertikale Kampong style met faciliteiten en hawker center |
Vooral de grotere complexen zijn helemaal zelfvoorzienend met foodcourts, winkeltjes, sportfaciliteiten en tempels. Dit maakte dat het ‘dorpsgevoel’ wat helemaal hoorde bij het wonen in de kampongs, toch nog enigszins bewaard bleef. Een groot verschil met sociale woningbouw in andere landen is dat bijna alle flats koopwoningen zijn en geen huurwoningen, waardoor mensen zich veel meer verantwoordelijk voelen voor hun flat en de omgeving.
Er wordt nog volop gebouwd |
Ook nu nog verrijzen er nog enorme HDB-complexen in
Singapore, vaak op nieuw gewonnen land, waarbij ook meteen een recreatiepark en
andere dingen worden aangelegd. Betaalbare woningen zijn erg moeilijk te vinden
in Singapore, zodat nieuwe woningen nog steeds als warme broodjes over de
toonbank gaan voor de meest absurde prijzen. Crisis?! Hier in Singapore merken we er nauwelijks wat van...
Ideetje voor Nederland: Singapore (toch heel veel dichtbevolkter dan Nederland)
heeft aangegeven nog flink te willen groeien, tot in ieder geval 7 miljoen
inwoners in 2020. Kijk, zo’n uitspraak geeft vertrouwen voor de woningmarkt; hier is echt
de sky de limit!
Voor degene die nog wat spaargeld hebben en willen speculeren: er ligt nog een kaveltje te koop bij ons om de hoek op Swiss club road.... Even omgerekend 1370 m2 a 9500 Euro/m2 |