zaterdag 15 juni 2013

The sky is the limit – wolkenkrabbers als sociale woningbouw

Singapore is natuurlijk een piepklein landje (ter grootte van de Noordoostpolder in Nederlandse termen), maar dan wel met meer dan 5 miljoen mensen. Zoveel mensen konden natuurlijk niet blijven wonen in de houten hutjes in het moeras (zoals het merendeel van Singapore er vijftig jaar geleden nog uitzag) Hiervoor zijn daarom de HDB-flats (flats van de Housing and Development Board) bedacht; sociale woningbouw, maar dan op z’n Singaporees, dus supergepland en volledig onder de vleugels van de overheid. 
80% van de Singaporezen woont in hoge appartementen torens
De A(ustralian) N(ew) Z(ealand) A(ssociation), waar we lid van zijn voor Pim’s voetbal, organiseerde een excursie langs HDB-flats, een mooie gelegenheid om hier meer over te weten te komen en van te zien.  En het blijft fascinerend om te zien: in elk land zijn de sociale woningbouwbuurten niet bepaald buurten zijn waar je graag na 22 uur ’s avonds in je eentje over straat gaat. Maar in Singapore zijn dit superveilige, schone buurten waar geen spoor van verpaupering te zien is. Hoe doen ze dit toch?!
HDB "the Pinnacle@duxton"" met een 500 meter lange tuin
op de met elkaar verbonden daken op de 50ste verdieping
De sociale woningbouw in Singapore heeft al een lange traditie, in de jaren ’30 werden al de eerste flats gebouwd; erg mooi in Art Deco-style en nog niet echt hoog. Toen Singapore zelfstandig werd in de jaren zestig was huisvesting één van de topprioriteiten en zijn er heel veel HDB-complexen gebouwd. Voor mensen die gewend waren om samen met hun vee in een houten hutje in een kampong (dorpje in een moeras) te wonen, was de overgang naar hoogbouwflats natuurlijk enorm. Veel mensen zaten daarom ook niet echt te springen om te verhuizen, ondanks dat de flats veel luxer waren dan de houten hutjes, met stromend water in plaats van een waterpomp voor de hele kampong. Een enorme brand in de kampongs (waarvan kwade tongen beweren dat die was aangestoken) bracht daar echter verandering in. Duizenden mensen waren in één klap dakloos en werden door de Singaporese overheid binnen 3 maanden in een nieuwe flat gehuisvest. Hiermee waren  de Singaporezen ‘om’ en vertrok iedereen massaal naar een flat. Sommigen nog wel met hun varkens, die elke avond dan wel  8 trappen af en op gesjouwd moesten worden om ‘uitgelaten’ te worden... 
Vertikale Kampong style met faciliteiten
en hawker center

 









Vooral de grotere complexen zijn helemaal zelfvoorzienend met foodcourts, winkeltjes, sportfaciliteiten en tempels. Dit maakte dat het ‘dorpsgevoel’ wat helemaal hoorde bij het wonen in de kampongs, toch nog enigszins bewaard bleef. Een groot verschil met sociale woningbouw in andere landen is dat bijna alle flats koopwoningen zijn en geen huurwoningen, waardoor mensen zich veel meer verantwoordelijk voelen voor hun flat en de omgeving.

Er wordt nog volop gebouwd


 
Ook nu nog verrijzen er nog enorme HDB-complexen in Singapore, vaak op nieuw gewonnen land, waarbij ook meteen een recreatiepark en andere dingen worden aangelegd. Betaalbare woningen zijn erg moeilijk te vinden in Singapore, zodat nieuwe woningen nog steeds als warme broodjes over de toonbank gaan voor de meest absurde prijzen. Crisis?! Hier in Singapore merken we er nauwelijks wat van... Ideetje voor Nederland: Singapore (toch heel veel dichtbevolkter dan Nederland) heeft aangegeven nog flink te willen groeien, tot in ieder geval 7 miljoen inwoners in 2020. Kijk, zo’n uitspraak geeft  vertrouwen voor de woningmarkt; hier is echt de sky de limit!
Voor degene die nog wat spaargeld hebben en willen speculeren:
er ligt nog  een kaveltje te koop bij ons om de hoek op Swiss club road....
Even omgerekend 1370 m2 a 9500 Euro/m2