dinsdag 22 januari 2013

Real deep down under and high above - New Zealand (1 of 4)


Drie hele weken kerstvakantie, hoogzomer in Nieuw-Zeeland en nu op ‘ slechts’ 12 uur vliegen: de uitgelezen kans om dit prachtige land te gaan bekijken. Onze eerste stopplaats was in Kaikoura op het Zuidereiland. Kaikoura aan de oostkust is vooral bekend als 1 van de beste plaatsen ter wereld waar je walvissen (en dan vooral potvissen) kan bekijken.
De oostkust bij Kaikoura

Aan het strand bij Kailkoura
Volgens goed Nieuw-Zeelands gebruik kan dat op verschillende manieren, variĆ«nd van vliegtuigjes, helicopters tot boten. Met een grote catamaran voeren we enkele kilometers van de kust, tot een plek waar een enorme kloof onder water begint van ruim een kilometer diep. Potvissen zijn de enige dieren die vanaf de oppervlakte tot zo’n diepte kunnen duiken en ze jagen daar vooral op inktvissen. Na enig speuren vonden we al vrij snel een potvis, die een klein stukje boven water zuurstof aan het verzamelen was. Er was maar een klein deel (van zijn rugvin tot het spuitgat net achter zijn kop) zichtbaar, maar dit was al een stuk van beina 10 meter.... Na een minuut of 10 had hij genoeg adem om weer naar beneden te duiken en zagen we zijn machtige staart; spectaculair!! Andere potvissen kregen we helaas niet meer gespot, maar wel albatrossen, zonnevissen en zeehonden.
Het duiken van de potvis of sperm whale
Een eindje voorbij Kaikoura zat een grote kolonie zeehonden op een rotspartij aan zee, een ideale plek om hun jongen te krijgen. De pups waren nog maar net geboren en bewogen onhandig en heel erg schattig over de rotsen, ze lijken zo echt op jonge hondjes.
 
minder dan een maand oud!
New Zealand Fur Seal of Kekeno in Maori



 
Het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland is vooral erg bergachtig, met de prachtige Alpen die vooral aan de westkust lopen. Middenin deze Alpen lag onze tweede bestemming: Arthur’s Pass, waar we enkele prachtige wandelingen hebben gemaakt. Na een dagje bewolking hadden we hadden enorme mazzel met het weer: 23 graden en strakblauwe luchten, zodat alle foto’s nu precies lijken op foto’s uit reisgidsen.

Waimakariri op weg naar Arthur's pass
 
Otira valley (Arthur's pass)

Otira valley (Arthur's pass)

Op weg naar de waterval
 
Groen water en niet eens ge-photoshopt!
 
Ook de kleur van dit water is echt; blauw door de mineralen en melkachtig
door het gruis van de gletcher 
Na Arthur’s Pass redden we verder langs de westkust en de alpen, naar Fox Glacier, waar een enorme gletscher tot enkele kilometers van de kust uit de bergen komt. Ook hier was het weer nog fantastisch, zodat we toch maar besloten tot een once-in-a-lifetime-experience: met een helicopter over de alpen, met een landing in de sneeuw in de bergkom waar de gletscher ontstaat. De uitzichten vanuit zo’n kleine helicopter waren onbeschrijfelijk en ook moeilijk in foto’s vast te leggen. We hebben alles vooral goed in ons hoofd opgeslagen!

Op het dak van Fox Glacier
Eindelijke weer eens lekker rennen in de sneeuw!






















De volgende dag was het eindelijk het weer wat het meer dan 65% van het jaar daar is: regen! Hoewel we in Nederland al vinden dat het veel regent (0,7-0,9 meter per jaar) en we in Singapore best wel wat regen gewend zijn (bijna 2.5 meter/jaar) was het hier ook niet misselijk: per jaar valt hier dan ook zo’n 5 meter regen in het dal en 10 meter op de gletscher. Net op deze dag hadden we een wandeling met gids over de gletscher gepland, die er gelukkig niet minder mooi om was. De gids vertelde vooral over de goede kanten van de regen; zonder al die neerslag geen gletscher en geen prachtige regenwouden. Verder kregen we allemaal goede regenjacks en (voor sommige van ons) waterdichte bergschoenen. Op de gletscher kregen we ijzeren crampons voor onder onze schoenen en werd met een pikhouwel een goede route voor ons in het ijs uitgehakt; een onvoorstelbare hoop ijs van 13 km lang, waar je je heel klein en nietig bij voelt. Terug in ons hotel was er een heerlijke warme douche en echte cup-a-soup tomaat, die Daan in de plaatselijke supermarkt gespot had.


Op naar de twaalf kilometer lange Fox Gletscher