Pim speelt sinds
september niet langer voor een Nederlandse club, maar is overgestapt naar ‘down
under’; de Australian New Zealand Association (ANZA). Een erg leuke, relaxte vereniging waar
kinderen van verschillende leeftijdscategoriën onderling competitie spelen en waar je als ouder meteen best mate of dearest friend bent. Pim
is de alleroudste van zijn leeftijdscategorie (als je 1 september 2012 nog 10 was,
mocht je meedoen met ‘ under 11’ en Pim werd 2 september 11....) én oud-SKV’er,
wat hem natuurlijk tot 1 van de betere spelers maakt!
"The Gunners", ANZA Under 11 |
Je merkt wel dat het
niveau van voetbal hier wat lager is dan in Nederland, zodat Pim, die in
Nederland gewoon lekker meedeed met de middenmoot, hier toch beschouwd wordt
als een top-speler. Er werd dan ook meteen druk uitgeoefend om hem mee te laten
spelen in de zondagcompetitie waarin ze voetballen tegen teams van andere
verenigingen. We hebben onze zondag echter iets teveel lief om dan weer in de
bloedhitte langs de lijn te staan, dus houden dat nog even af.
Tactische besprekingen van de coach Andrew |
De wedstijd tegen "The Bombers" |
Omdat Pim alleen
meedoet aan de interne competitie, speelt hij altijd tussen 11 en 12 uur op
hetzelfde veld, 2 km van ons huis vandaan. Ardy en hij gaan daar dus meestal naar toe met de
fiets, beladen met een grote koelfles van anderhalve liter en goed ingesmeerd
met zonnebrand. Het is echt een hele prestatie om te voetballen met 30+◦C en een
luchtvochtigheid van boven de 90%!
Ook voor de ouders langs de lijn valt dat
niet mee (weer eens wat anders dan koude voeten en ijzige motregen). Er wordt
ook geen koffie langs de lijn verkocht, maar – geheel in Aussie-traditie –
gebarbecuede worsten en hamburgers. Pim blijft hier dus nog wel even voetballen!
Awel, is 't nog geen tijd voor 'n pintje? |
10.30h AM, in elk geval wel tijd voor de barbie |